غمـــــخــــــانه

بار دیگر عالمــــی غمخــــــــانه شـــــــــد               غــم فـــــــزا از ناله جانانـــــــــه شـــــــد

در عـزای نـــــــور چشــــــــــم احمـــــــدی              غـــــــرق ماتـــــم شـــــــد جهان سرمدی

قلزم کون و مکــــــان امــــد به جــــــــوش              می رسـد بر گـوش دل ، بانگ ســــروش

شد پریشـــــان خاطــــــــر بدر الدجـــــــــی              ان سمــــــی مصطفــــــی ، پـــور
رضـــــا

ان جـــواد جـــــــــود رب العالمـــــیــــــــن              شد مشــــــوش خاطــرش از زهر کیـــــن

در جوانــــــی شــــد خــــزان گلــــــــزار او              زرد گشتـــــــه چــــــهـــــــره
گلنــــــار او

همســـرش ظلم و ستــــــم بنیــــاد کـــــــرد              بهر قتلش هر زمــــــان امــــــداد
کــــــرد

بـــــــود در خانـــــــــه ولــــــی کائنـــــــات              در تلاطــــم ، کشتــــــی بهــــــر
نجــــــات

زاه جانسوزش دل زهــــــــرا شکســـــــــت              دربرویش ، مشــــــــرک ملعونه بســــــت

هر چه گفت از زهــــــــــر قاتل سوختــــــم              شمع جان در نار جـــــــور افروخــــــتــــم

هیچکس غیـــــر از خدا یــــــــادش نکـــــرد              گوش بر افغـــــــــان و فــــریادش
نکــــرد

عاقبـــــــت با لعل عطــــشان
، داد جـــــان              همچــــــــو جــــــدش
بر لـــــــب اب روان

رخـت بســــــت و رفـــــــت از دار فنــــــا               شد جهـــــان در ماتمـــــــــش ماتم
، سرا

قطره ، جسم اطهـــــرش عریــــان نبــــود               اهل بیتش بی ســر و سامـــــان نبــــــــود

بی کفن جسمش نشد پنهــــــــــان به خاک                جسمش از خنجر نگشته چــــاک چــــــاک